Instituut Melly – Pablo Castañeda

See

Ik zie een superrealistisch schilderrij, dat het net een foto lijkt. Er ligt een vrouw op de grond. Aan de houding te zien, ligt ze niet heel comfortabel. Ik kan precies in haar twee neusgaten kijken. De armen en nek zijn gebogen. Net alsof die bungelen. De mondhoeken van de vrouw staan naar beneden. Als of er twee gewichten aan hangen. Haar ogen zijn dicht. Ze heeft zwarte haren en een zwarte blouse aan. Om haar middel zit een dun riempje. Haar haren lijken nat. Aan beide oren heeft ze een zilveren oorbel. Het is zo geschilderd dat het net lijkt alsof er recht van voren is geflitst met een reportage flitser. Ik zie de vrouw aan de onderste helft van het schilderij. Op de bovenste helft zie ik een zwart vlak. 

Think

Het eerste wat ik dacht toen ik dit schilderij zag was: “zij moet echt een stijve nek hebben in die houding”. Daarna ging ik verder denken. Ik denk dat ze gevallen is en daarom in zo’n onprettige houding ligt. Het geeft me niet een heel fijn gevoel als ik ernaar kijk. Het voelt net als een nare droom. Zo’n droom waarin je valt en er niks aan kan doen. Dat je valt in de duisternis. Ik kreeg er een rilling van. Ik denk dat de kunstenaar iets wilde laten zien dat niet fijn is. Dat die iets wilde aanduiden. Misschien een soort waarschuwing, maar dan niet heel duidelijk. Ook denk ik dat de vrouw op het schilderij niet goed door heeft wat er gaande is. Ze lijkt wel bewusteloos. Komt door de houding denk ik. 

Wonder

Ik vraag me af waarom de vrouw er zo bij ligt? Is ze gevallen? Is ze geduwd? Heeft ze pijn? En waarom is het zo donker? Ik denk dat het een droom is, maar is dat wel zo? Kan de vrouw wel ademen in deze houding? Waarom is ze zo donker gekleed? Heeft dat een betekenis? Ligt ze lekker zo? Of valt ze? Wat wilde de kunstenaar hier vertellen? Waarom is het schilderij zo realistisch? Is het verhaal sterker geweest als het niet op een foto leek? Is er een ‘echte’ foto van deze gebeurtenis? Is dit echt gebeurt?