Cow – Andrea Arnold

Ik zie een bevalling van een koe. Voor de toeschouwer wordt het kalf binnen 5 minuten gescheiden van haar moeder. Dat zet gelijk de toon van de film. De film geeft weer wat voor leven een melkkoe heeft. Heel veel melken. Ook wordt er weergegeven hoe het kalf leeft. Soms wordt de koe van voren gefilmd en soms wordt er via de schouder van de koe gefilmd. Zo lijkt het net als of ik zelf de koe ben. Als of ik zelf via de koe kijk. Ik zie precies hoe het is. Het is ‘echt’. Ik voel de pijn, het verdriet en de verwarring van de koeien. Elke dag maar hetzelfde. Het was erg zielig om te zien wat voor leven ze eigenlijk hebben. De enige vreugde dat ze hebben in hun leven is als ze naar buiten mogen. Wat maar een paar maanden per jaar is. Omdat er bijna niet in gepraat wordt ben ik echt een toeschouwer. Dat zet me aan het denken. Van het einde van de film ben ik het meest geschrokken. 

Als eerste dacht: “ah wat schattig, er wordt een kalfje geboren’. Maar die gedachte was al snel uit mijn hoofd gezet toen moeder en kind van elkaar werden gescheiden. Ik denk dat deze film is gemaakt om mensen aan het denken te zetten. Om mensen te confronteren met het beeld dat we eigenlijk nooit zien. Ik ben zeker gaan nadenken. Moet ik nu nog wel melk lekker vinden? Dat soort vragen stel steeds aan mezelf. Maar goed, misschien is het in de film wel erger gefilmd dan dat het is. Dat weet ik niet. Wel is het echt vanuit de koe gefilmd. Ik denk dat de maker van de film echt een kijkje in het koeien leven wilde geven, maar wel met een dramatisch effect. 

Wat ik mij dus echt al vanaf het begin van de film afvroeg was of de boeren die je ziet empathie voelen voor de koeien. Omdat ik vanuit de koe keek leefde ik heel erg mee, maar ik vraag me dus echt af of die boeren dat ook doen. Of zien ze de koeien alleen maar als melkmachines? Zelf vond ik namelijk dat die boeren zich soms echt gedroegen als hufters. Is dat de bedoeling geweest van de maker om ze zo neer te zetten? Op het einde zie je namelijk de koe vermoord worden door de boer zonder enig bedank woordje. Gaat dat echt zo? Zijn de boeren echt zo gevoelloos? Of is dat iets wat de maker van de film expres zo heeft gemonteerd? Verder vraag ik mij af of de koeien door hebben dat ze zo een moeilijk leven hebben? Of zijn ze het gewend en lijkt het net voor ons dat ze een zwaar leven hebben?